Arcangelo Corelli

Als violist en componist was Arcangelo Corelli (1653) een meester in de Barok, maar zette hij ook de toon voor het aanstaande klassieke tijdperk. Hij hielp met het definiëren van allerlei conventies die we nu normaal vinden, van de opzet van het moderne strijkorkest tot het verkiezen van het tonale systeem boven het modale systeem van componeren. Polyfonie, melodische expressie en beknoptheid, harmonische verrassingen, unieke combinaties van texturen en onverwachte veranderingen van toonsoorten: Corelli implementeerde talloze vernieuwende elementen in zijn composities. Hij was daarmee een rolmodel voor zowat elke grote componist die na hem kwam, inclusief Bach, Vivaldi, Telemann en Handel. De Italiaan maakte aanvankelijk naam als muzikant in Rome en bouwde zijn reputatie als invloedrijke componist op met Trio Sonatas, op. 3 (1689) en Concerti Grossi op. 6 (1714). Zijn vioolsonates benadrukken dat hij afstand nam van de tradities uit de Barok en plaats maakte voor melodische elegantie en ruimte voor de virtuositeit van de violist. Toen hij in 1713 overleed, stond Corelli bekend als een muzikale gigant die door iedereen werd geëerd.