Georg Solti

Bijna alles wat Georg Solti aanraakte knetterde van de energie. Zijn gedrevenheid en vastberadenheid hielpen hem door diverse zware periodes. De in 1912 uit Hongaars-Joodse ouders te Boedapest geboren Solti werkte als correpetitor. Ook was hij assistent van enkele beroemde dirigenten, onder wie Arturo Toscanini, die hij aanbad. Zijn grote doorbraak had in 1938 moeten komen, toen hij Le nozze di Figaro dirigeerde in Boedapest, maar diezelfde avond viel Hitler Oostenrijk binnen. De Hongaarse regering reageerde daarop door antisemitische wetten in te voeren. Solti vluchtte naar Londen, maar pas na het einde van de Tweede Wereldoorlog kreeg hij zijn carrière weer op de rails. Aanvankelijk kreeg hij kritiek vanwege de vurige intensiteit waarmee hij tijdens repetities dirigeerde, maar geleidelijk nam de bewondering toe voor zijn superieure technische beheersing en nauwgezette toewijding aan de muziek. Dat was vooral het geval nadat hij muziekdirecteur werd van het Londense Royal Opera House in 1961 en het Chicago Symphony Orchestra in 1967. In 1958 begon hij met een monumentaal project: Richard Wagners Der Ring des Nibelungen opnemen in stereo. Hij had twijfels over de onderneming, totdat het eerste deel, Das Rheingold, de hitlijsten beklom. Hoewel zijn repertoire breed was, maakte Solti vooral diepe indruk met opera’s. Hij overleed in 1997 tijdens een vakantie in de Zuid-Franse badplaats Antibes.