Alexandre Tharaud

Alexandre Tharaud (1968) is een Franse pianist met brede interesses, geprezen om zijn uitvoeringen van barokrepertoire en muziek uit de Parijse cabarettheaters van de jaren 20. De in Parijs geboren Tharaud komt uit een artistieke familie. Op zijn veertiende begon hij aan het conservatorium van de Franse hoofdstad. Zijn eerste plaatopnames bevatten werk van 20e-eeuwse Franse maestro's, waaronder Chabrier, Milhaud en Poulenc. Zijn doorbraak kwam in 2001 met Rameau: Nouvelles Suites de Pièces de clavecin, 1728, waarmee hij veel succes had in zijn moederland en de trend inluidde om dit soort werken op piano te spelen. In 2007 volgde Couperin: Tic Toc Choc, waarmee hij zijn sensitiviteit en verbeeldingskracht toepaste op Franse barokmuziek. Hij erkent de invloed van klavecinisten Blandine Verlet en Christophe Rousset, maar zijn ware idool is Marcelle Meyer, die reeds in de jaren 50 werk van Rumeau uitvoerde op de piano. Ook albums met werk van Bach, Beethoven, Schubert, Chopin en Ravel kregen goede kritieken. Zijn avontuurlijke geest en eclectische smaak blijken uit albums met swingmuziek, zoals Le Boeuf sur le toit uit 2012 en het aan Franse singer-songwriters gewijde Barbara uit 2017.