Maria Callas

Maria Callas (1923-1977) is het ultieme opera-icoon. Ze werd geboren in New York en verhuisde als tiener met haar moeder terug naar Griekenland. Na haar uitvoering in 1942 van Tosca in de Griekse Nationale Opera ging ze als rijzende ster naar Italië, waar ze schitterde in opera’s van Verdi en Wagner. Haar definitieve doorbraak kwam met haar rol in Bellini’s I puritani in 1949, waardoor Callas werd gezien als een van de beste belcanto zingende sopranen. Haar acteertalent voorzag vervolgens de opera’s van Bellini, Donizetti en Rossini van nieuwe dimensies. Callas stem had een brede klankkleur: doordringend, fel en eigenaardig. Ze kon de zeer hoge noot Es in het slot van Bellini’s La sonnambula met groot gemak diminuendo (met afnemend volume) zingen. Ondank haar dramatische talenten en de grandeur die rondom opera’s hangt, waren haar muzikale keuzes elegant en ingetogen. Met haar unieke geluid en omarming van belcanto groeide Calla uit tot dé belichaming van de emotionele kracht van opera.