San Francisco Symphony

Sinds componist Henry Hadley in 1911 de eerste concerten van de San Francisco Symphony (SFS) dirigeerde, is het orkest uitgegroeid tot een hoogstaand ensemble én een van de belangrijkste plekken voor orkestraal experiment. Chef-dirigent Josef Krips dwong tussen 1963 tot 1970 respect af voor Duits en Oostenrijks repertoire, waarna Seiji Ozawa het visuele spektakel opvoerde met toneelproducties en moderne balletten. Ozawa's opvolger Edo de Waart trad in 1977 aan en leidde de eerste optredens in de Louise M. Davies Symphony Hall, waar de SFS sinds 1980 is gevestigd. Michael Tilson Thomas – een openlijk homoseksuele dirigent – transformeerde de reputatie van het orkest na zijn aantreden in 1995 tot die van een innovatief collectief. Zijn American Mavericks-serie trok een jonger publiek, en de samenwerking van de SFS met Metallica leverde het album S&M op, waarvan meer dan 5 miljoen exemplaren werden verkocht. Thomas maakte zich sterk voor Amerikaanse componisten zoals John Adams, en zijn opvolger uit 2020, Esa-Pekka Salonen, zette die traditie voort. De ster uit een Apple-campagne rekruteerde vooruitstrevende componisten Nico Muhly en Esperanza Spalding om zich bij zijn symfonisch ensemble aan te sluiten.