Antonio Pappano

Antonio Pappano (1959) werd in het Engelse Epping geboren uit ouders met Italiaanse wortels, maar het gezin vertrok toen hij dertien was naar het Amerikaanse Connecticut. Daar maakte zijn moeder kantoren schoon terwijl zijn vader in een restaurant werkte en zangles gaf. De jonge Tony speelde piano voor de studenten van zijn vader, en begon toen hij 21 jaar was als pianist voor de repetities van de New York City Opera. Dirigent Daniel Barenboim nam Pappano onder zijn hoede, waarna hij in 1987 debuteerde als dirigent bij de uitvoering van Puccini’s La Bohème (1896) door Den Norske Opera & Ballett. In 1990 werd hij daarvan de chef-dirigent, waarna hij in 1992 die functie vervulde bij de Koninklijke Muntschouwburg, tot 2002. Pappano, die zonder grote gebaren maar wel zeer energiek dirigeert, bouwt immer aan zijn relatie met vocalisten. Door dat talent te koppelen aan een ijzeren wilskracht, die volgens hem te maken heeft met zijn migratieachtergrond, schopte Pappano het nog verder. In 2002 werd hij chef-dirigent bij het Royal Opera House in Londen en in 2005 bij het Orchestra dell'Accademia Nazionale di Santa Cecilia te Rome. Hij is zowel in het Verenigd Koninkrijk als in Italië geridderd.