Antonín Dvořák

Antonín Dvořák, in 1841 geboren als de zoon van een slagerij- en herbergeigenaar op het platteland ten noorden van Praag in Bohemen, wist zijn eenvoudige komaf te trotseren en werd één van de meest toonaangevende nationalistische componisten van zijn tijd. Terwijl hij violist was bij het orkest van het Nationaal Theater in Praag verfijnde hij zijn vaardigheden als componist. Vanaf 1875 verschenen zijn eerste meesterwerken: Serenade voor strijkorkest en Symfonie nr. 5. Met zijn eerste set van Acht Slavische dansen (1878) groeit hij pas echt uit van lokaal talent tot internationale beroemdheid. Net als Tsjaikovski versmelt Dvořák in zijn werk folkachtige, melodieuze betovering met dansante, ritmische vitaliteit, met als bekendste voorbeeld Symfonie nr. 9 (1893, ook bekend als Uit de nieuwe wereld), geschreven tijdens een verblijf van drie jaar in de Verenigde Staten. Dat was ook de inspiratiebron voor Strijkkwartet nr. 12 (1893, Het Amerikaanse) en Celloconcert (1894-1895). In 1895 keerde Dvořák terug naar zijn thuisland Tsjechië, waar hij in 1904 op 62-jarige leeftijd overleed. Daar componeerde hij in de laatste jaren van zijn leven nog een reeks meesterlijke stukken, zoals Rusalka (1900), een opera met een uitzonderlijke melodische en expressieve intensiteit.