Aaron Copland

Aaron Copland (1900-1990) had als componist een doorslaggevende rol bij het bepalen van de perceptie van Amerikaanse hedendaagse concertmuziek. Hij beoefende zijn vak met zwier, bezieling en grandeur. Hij werd geboren en groeide op in New York, nam daar op 13-jarige leeftijd pianosles, raakte verknocht en studeerde onder meer bij zijn mentoren Rubin Goldmark en Nadia Boulanger. In vroege werken als Music for the Theater (1925) en zijn Pianoconcert (1926) combineert hij neoclassicisme met een jazzy schwung om daarna meer abstracte, modernistische werken af te leveren met bijvoorbeeld Pianovariaties (1930). Daarna gooide hij het over een andere boeg en putte hij uit tradities uit de VS en Mexico, zoals te horen is op El salón México (1936), Billy the Kid (1938), Rodeo (1942) en Appalachian Spring (in 1944 gecomponeerd voor Martha Graham). Tijdens de Tweede Wereldoorlog voedde hij patriottistisch sentimenten met Lincoln Portrait (1942) en Symfonie nr. 3 (1944-46), om zich daarna te richten op een serie vocale werken, zoals 12 Poems of Emily Dickinson (1949-50). Ook aan het serialisme voegde Copland zijn visie toe, te horen op Piano Fantasy (1957) en Connotations (1962). Ook in Hollywood was hij een graag geziene filmcomponist. Reis hier door de diverse carrière van de gevierde muzikant.