Itzhak Perlman

Itzhak Perlman debuteerde als 13-jarige op sensationele wijze op de Amerikaanse tv, in The Ed Sullivan Show. Hij vertolkte de finale van Felix Mendelssohns Vioolconcert in e-mineur. Alle kenmerken van zijn stijl waren al aanwezig: de tevreden blik tijdens het spelen, de ontspannen beweging van zijn gebogen arm (met een nonchalant opgeheven pink), de schijnbaar moeiteloze nauwkeurigheid van zijn vingers, de warmte en charme van zijn spel, de weelderige klank van bezielde intensiteit. De in 1945 te Tel Aviv geboren Perlman kreeg op zijn vierde polio, maar dat weerhield hem er niet van om viool te leren. Sindsdien bespeelt hij het instrument zittend. Hij ontwikkelde zijn talent tijdens lessen van Rivka Goldgart in Tel Aviv, en vervolgens van Ivan Galamian en Dorothy DeLay (vanaf 1958) aan The Juilliard School in New York. Toen hij in 1963 debuteerde in Carnegie Hall was hij al een virtuoos van wereldklasse. Zijn natuurlijke charisma en positieve instelling sloten naadloos aan bij de tijdgeest van de jaren 60. Hij speelde samen met fameuze pianisten-dirigenten Daniel Barenboim en Vladimir Ashkenazy, (alt)violist Pinchas Zukerman en cellist Jacqueline du Pré. Zijn opnames van concerten en kamermuziek weerspiegelen de buitengewone breedte van zijn repertoire, van Bach en Beethoven tot Sjostakovitsj en Berg. Maar wellicht zijn grootste gave is om muziek te maken aan de lichtere kant van het spectrum. Zo bracht hij drie albums uit met muziek van Fritz Kreisler en diverse albums gewijd aan virtuoze miniaturen.